De anti-nucleaire beweging in India

Vanavond vond een “Sommerstammtisch” plaats van de Natur- und Umweltschutzverein Gronau (NUG) met als hoofdspreker de in Gronau geboren en getogen Reinher Sonntag die tot drie jaar geleden in de Zuid-Indiase deelstaat Tamil Nadu heeft geleefd en daar contact had met een lokaal burgerinitiatief tegen de bouw van een nieuwe kerncentrale in deze deelstaat. De coördinator van dit burgerinitiatief had hij tien jaar geleden ontmoet tijdens een bijeenkomst in Almelo waar deze Indiër sprak.

Reinher bekende meteen aan het begin van zijn inleidiing dat het tiental toehoorders van hem geen details over het Indiase nucleaire programma hoefde te verwachten en dat hij het vooral over de maatschappelijke discussie hierover en de positie van burgerinitiatieven zou hebben. Een tweede waarschuwing aan het begin is dat India met haar 1,1 miljard inwoners en enorme taalkundige, etnische en culturele verscheidenheid eerder als subcontinent dan als land beschouwd moet worden; eerder vergelijkbaar met Europa dan met bijvoorbeeld Duitsland. Het land is dan ook sterk geregionaliseerd en in grote delen van het land trekt men zich weinig van de hoofdstad New Delhi aan. Verder is de bevolking niet alleen taalkundig, etnisch en cultureel, maar ook door het nog steeds voortlevende kastensysteem zeer gesegregeerd. Het perspectief van de rijke bovenlaag is een totaal andere dan dat van de arme onderlaag. Het is dan ook onmogelijk om in algemene termen over India te spreken.

Onze man in Libanon vertelt verder ...

Anderhalf jaar geleden organiseerde de Aramese Beweging voor Mensenrechten een bijeenkomst met Elia Barsoum over de situatie in Libanon "in de schaduw van de oorlog in Syrië". Deze dagen is Elia, die in Beirout woont en werkt maar tijdense de Libanese burgeroorlog naar Enschede is gevlucht en daar de Nederlandse nationaliteit aan over heeft gehouden, weer in Nederland en vanavond praatte hij enkele bestuursleden van ABM bij over de verdere ontwikkelingen.

Die zijn er echter nauwelijks. De twee grote politieke blokken die naar twee opeenvolgende demonstraties in 2005 zijn genoemd en waarvan de "8 maart alliantie" de Syrische regering steunt en de "14 maart alliantie" de Syrische oppositie, hebben kort na Elia's presentatie in het voorjaar van 2014 een soort regering van nationale eenheid gevormd, die echter alleen maar op de winkel past en de rust tracht te bewaren, maar niet aan regeren toekomt, zodat het land feitelijk is lamgelegd. De twee blokken kunnen het niet eens worden over de verkiezing van een nieuwe president of over de invulling van andere belangrijke functies en zelfs niet over iets basaals als het afsluiten van een nieuw contract over verwerking van het huishoudelijk afval in het land, zodat dat sinds enige tijd in veel steden niet meer wordt opgehaald en in andere steden tijdelijk ergens op het eigen grondgebied wordt opgeslagen in afwachting van een landelijke regeling. Ook de parlementsverkiezingen die eigenlijjk in 2014 hadden moeten plaatsvinden zijn voorlopig uitgesteld naar 2017.

Vrouwen centraal – in een Twents Turkse tentoonstelling

Vandaag was de laatste dag van de tentoonstelling “Kadinlar – godinnen, harem, macht” in de Twentse Welle. ‘Kadinlar’ is het Turkse woord voor ‘vrouwen’ en de tentoonstelling raakt dus aan de positie van de vrouw in Turkije. Het vader-, of beter, moederland, van zo’n 20.000 inwoners van Twente. Het stereotype beeld van de positie van de vrouw in Turkije is er toch één van achterstelling, opgesloten in huis, aan het oog onttrokken door een hoofddoek, rechteloos en, met een blik naar de geschiedenis, vooral dienstbaar in de harem van de sultan. Maar, zo stelt museumdirecteur Kees van der Meiden in het begeleidende boekwerkje, “Mensen hebben vaak een eenzijdig beeld van elkaars landen en culturen (…) en (…) musea hebben een schone taak in deze (…) om [met materiële èn immateriële getuigenissen] de strijd aan te gaan tegen onbegrip en onwetendheid, die zo vaak leiden tot vijandschap en intolerantie.”

Het verborgen verhaal over de positie van de vrouw in Turkije die het museum in deze tentoonstelling naar buiten wilde brengen, vond ik op de expositie mooi geïllustreerd door een model van de tempel van Artemis in Efeze. Op het eerste gezicht een typisch Griekse tempel en enkel een verzameling zuilen, maar wie goed kijkt en een beetje door de knieën gaat ziet middenin dat woud van zuilen ziet dan toch het beeld van de godin Artemis in het volle licht staan pronken.

Lokaal protest tegen wereldomvattende dreiging

Vandaag is het precies 30 jaar geleden dat in Gronau de derde productievestiging van de Brits-Duits-Nederlandse uraniumverrijker Urenco in bedrijf werd genomen. Er stonden toen al twee Urenco-fabrieken in het Britse Capenhurst en het Nederlandse Almelo. Waar vijf jaar geleden de 25ste verjaardag nog met een feestje en een "open deur" werd gevierd, besteedde de Urenco zelf dit jaar geen aandacht aan deze mijlpaal. De Gronause anti-kernbeweging des te meer.

In de Gronause binnenstad vond een publieksmanifestatie plaats met sprekeers, muziek, straattheater en spandoeken. Ook waren er affiches te zien die een tijdsbeeld gaven van het voortdurende verzet tegen de verrijkingsactiviteiten in Gronau (zoals onderstaand affiche van vlak vóór de in bedrijfsname) ....

hervatting Turkse oorlog tegen Koerdische strijders

Vandaag stuurden de voorzitters van de Aramese Beweging voor Mensenrechten, de Samenwerkende Democratische Organisaties (van mensen afkomstig uit Turkije) en Enschede voor Vrede een gezamenlijke brief aan de minister van Buitenlandse Zaken (Bert Koenders) en de leden van de Commissie Buitenlandse Zaken van de Tweede Kamer over de hervatting van de Turkse oorlog tegen Koerdische strijders, met de volgende inhoud:

De bovengenoemde organisaties maken zich grote zorgen over de recente ontwikkelingen in Turkije waarbij de Turkse regering de strijd van de internationale coalitie tegen de Islamitische Staat in Irak en Syrië heeft verbreed naar de aan deze strijd deelnemende Koerdische strijdgroepen in genoemde landen en in Turkije zelf.